Σήμερα θα σας δείξω μιά ακόμη άσχημη εικόνα στο χωριό μας.
Είναι η πλατεία πού πλακοστρώθηκε εδώ και τρία χρόνια περίπου με χρήματα που ήταν από τον Δήμο Βλαχέρνας,πριν γίνει η ένωσή μας με το σημερινό Δήμο Αρταίων.
Η μισή πλατεία είναι πλακόστρωτη με λευκή πέτρα της περιοχής μας και η άλλη μισή με άσφαλτο μπροστά από το δημοτικό σχολείο Κορφοβουνίου.
Έγινε το έργο αυτό της πλατείας,που πολλούς απασχόλησε αν θα γίνει όλη με πέτρα ή θα γίνει η μισή και άλλα παρατράγουδα εκείνη την περίοδο,τέλος πάντων έγινε όπως έγινε,σήμερα είναι αυτή και σε όποιον αρέσει,δεν γυρίζουμε ξανά πίσω να ασχοληθούμε.
Στο έργο αυτό εντάχθηκε και η τοποθέτηση φωτιστικών σε όλη την πλατεία,από τα οποία φωτιστικά δεν υπάρχει κανένα σήμερα που να μην είναι χαλασμένο.
Στα περισσότερα λείπουν οι γλόμποι που καλύπτουν τις λάμπες,σε άλλα λείπουν ή θα είναι σπασμένες οι λάμπες και τώρα τελευταία βρέθηκε να είναι πεσμένο,σπασμένο ένα φωτιστικό από τον κορμό του,πού εδώ και μέρες οι δασκάλες από ότι πληροφορήθηκα το κάλυψαν πρόχειρα,με τα καλώδια έξω,να χτυπήσει το ρεύμα κανέναν,να έχουμε άσχημα αποτελέσματα.
Με τα λουλούδια στα παρτέρια.αφήστε το να μην σας δείξω καλύτερα φωτογραφία,γιατί κατά τα άλλα είδα ότι ο δήμος μας είχε στην πλατεία,στην πόλη να φυτέψει αρκετά όμορφα λουλούδια την προηγούμενη Παρασκευή,εδώ στην δική μας πλατεία τίποτα από πράσινο.
Αυτές τις "όμορφες" εικόνες που σας αποτυπώνω σε φωτογραφίες,τι δείχνουν σε όλους εμάς; την πλήρη εγκατάλειψη,δεν νοιάζεται κανείς για το χωριό μας.
Είμαστε ένας δήμος ή δεν είμαστε ρωτάω τώρα εγώ;το ρωτώ αυτό γιατί είδα και άκουσα σε ένα πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο να αναφέρει ένας δημοτικός σύμβουλος έως πότε επιτέλους η πόλη θα πληρώνει τις κοινόχρηστες υπηρεσίες στα χωριά.
Με άλλα λόγια τι ήθελε να μας πει,οι υπηρεσίες του δήμου μας θα πρέπει να δουλεύουν μόνο για την πόλη και να ενδιαφέρονται μόνο για τις ανάγκες της πόλης;
Αλήθεια φίλε μου σύμβουλε και συνδημότη εδώ,τώρα παράδειγμα ποιος θα πρέπει να διορθώσει τα φωτιστικά στην πλατεία στο χωριό μου;στην πόλη είδα νέα πεζοδρόμια φτιάχνει ο δήμος και καλά κάνει δεν λέω εγώ όχι,αλλά δεν έχεις που να περάσεις από τα αυτοκίνητα που παρκάρουν πάνω,στους πεζόδρομους τα αυτοκίνητα ή τα μηχανάκια είναι περισσότερα από τους πεζούς ή και που να δείτε την ωραία εικόνα τώρα στο γεφύρι μας,στις καφετέριες εκεί,τα πεζοδρόμια δεν υπάρχουν πλέον,ούτε και οδόστρωμα μπροστά από τα μαγαζιά αυτά.
Εδώ στα χωριά υπάρχουν πολλά προβλήματα,ναι συμφωνώ,αλλά μην τα εγκαταλείψουμε τελείως στο έλεος του θεού.
Οι περισσότεροι είναι αγρότες στο χωριό,δεν έχουν ούτε δρόμο να πάνε στα χωράφια τους να μαζέψουν την σοδειά τους,άλλοι δεν έχουν δρόμο να πάει το ασθενοφόρο στο σπίτι τους να πάρει ένα ασθενή,σε ένα έκτακτο περιστατικό που θα τούς συμβεί.
Δύο λόγια ακόμα απο το χωριό μας,είδα οτι έγινε αποκατάσταση στο δρόμο,στην διασταύρωση προς το κέντρο του χωριού από την εταιρεία.
Ενδεικτικά υπενθυμίζω μερικά προβλήματα όπως με το αγροτικό ιατρείο καμία κίνηση δεν υπάρχει με τα απαραίτητα,τουαλέτα,πόσιμο νερό,με την βρύση στον πλάτανο ξανά τίποτα,δεν χρειάζεται,τι φωνάζεις ποιος να σε ακούσει,ο δρόμος που ανεβαίνει από την διασταύρωση προς το κέντρο,παντού πέτρες και ειδικά στην πρώτη στροφή πολύ επικίνδυνος το βράδυ.
Το μηχάνημα που ήταν για τον καθαρισμό δρόμων στο πρόγραμμα δασοπυρόσβεσης εξακολουθεί να είναι εδώ σταθμευμένο και δεν ξέρω αν καθάρισε κάποιους δρόμους στο χωριό ή είναι ακόμα υπόλοιπα τμήματα στο πρόγραμμα καθαρισμού δρόμων και να φύγει.
Αυτά τα λίγα για σήμερα,εδώ είμαι μόνιμος κάτοικος να καταγράφω τα άσχημα και τα ωραία από το χωριό μας.
Με την δοξολογία στον ιερό ναό & πολιούχο του χωριού μας Άγιο Γεώργιο Κορφοβουνίου από τον εφημέριο πάτερ Γεώργιο,ξεκίνησε σήμερα ο εορτασμός της εθνικής μας επετείου για το ιστορικό εκείνο “ΟΧΙ” απέναντι στους κατακτητές.
Ακολούθησε ο πανηγυρικός της ημέρας από την διευθύντρια τού Δημοτικού σχολείου και με λίγα λόγια και σταράτα,μας υπενθύμισε για την ημέρα εκείνη του 1940,ξημερώματα της 28ης Οκτώβρη το νόημα του "ΟΧΙ" για όλους εμάς τούς νεότερους σήμερα και όχι στην μακροσκελή αναφορά των ιστορικών γεγονότων της εποχής εκείνης,ένα μπράβο εκ μέρους μου.
Μετά στο ιερό χώρο του μνημείου των πεσόντων με την παρουσία πιστών,μαθητών του δημοτικού σχολείου & τού νηπιαγωγείου,έγινε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των πεσόντων και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από τον εκπρόσωπο του δήμου,την εθνική αντίσταση,την ένωση αναπήρων & θυμάτων πολέμου,πολιτιστικών συλλόγων,το δημοτικό σχολείο,το νηπιαγωγείο,ακολούθησε ενός λεπτού σιγή και στο τέλος όλοι μαζί έψαλλαν τον εθνικό μας ύμνο.
Η τελευταία φωτογραφία έχει την σημασία της για μένα,τονίζει την αντίθεση ενός υπερήλικα αγωνιστή που καταθέτει στεφάνι και των νέων παιδιών που είναι το μέλλον τού τόπου μας από το δημοτικό & το νηπιαγωγείο.
