Πάντα κοντά σας απο την καινούργια ανανεωμένη ιστοσελίδα μου!

Τό πρώτο μου blog εδώ δεν σταμάτησε να είναι κοντά σας & να σας ενημερώνει όπως λάθος κατάλαβαν "μερικοί" που δεν βλέπουν καινούργιες αναρτήσεις μέ θέματα του χωριού μας.

Όλες οι αναρτήσεις μου εδώ και πολύ καιρό τώρα ανεβαίνουν στήν προσωπική μου ανανεωμένη πλούσια ιστοσελίδα  www.korfovouni.eu

Όλες οι επικεφαλίδες των αναρτήσεων ανεβαίνουν επίσης στο Facebook & στο Twitter με μεγάλη απήχηση αναγνωστών όπως δείχνουν και τα στατιστικά στοιχεία Google Analytics που καθημερινά παρακολουθώ ώστε να βελτιώσω την ιστοσελίδα μου για την καλύτερη δυνατή απήχηση στην προσωπική προσπάθεια προβολής του χωριού μου στο διαδίκτυο.

Αναφέρω εδώ ένα τελευταίο χαρακτηριστικό στοιχείο ανάλυσης ως παράδειγμα της απήχησης πού υπάρχει.Η τελευταία ανάρτησή μου για την γιορτή της Παναγίας και το "Καγκελάρι"  απο την Κυριακή 14/08/2016 έως και το Σάββατο 20/08/2016 είχε 7500 επισκέψεις και πολλοί ήταν αυτοί που παρέμειναν και διάβασαν ολόκληρα τα κείμενα και είδαν το φωτογραφικό υλικό απο το "Καγκελάρι".

Όλα αυτά τα στοιχεία είναι μιά προσωπική δικαίωση & χαρά για την συνέχεια της έρευνας νέων ιστορικών στοιχείων, στην προβολή τοπικών ειδήσεων, άρθρων ανάδειξης όλων των τοπικών προβλημάτων του χωριού, τις προσωπικές μου προτάσεις ανάπτυξης, στην προβολή πολιτιστικών εκδηλώσεων, αθλητικών γεγονότων, λαογραφικά θέματα, ήθη καί έθιμα που έσβησαν στίς μέρες μας.

Θά δίνω τά εύσημά μου, θά επικροτώ γιά ότι καλό βλέπω και κρίνω εγώ προσωπικά,θά τό προβάλλω από τις σελίδες μου όσο το δυνατόν καλύτερα,αλλά ...αλλά στα αρνητικά πού βλέπω θά είμαι παρών,το έχω ξαναγράψει άλλωστε ότι έχω τό δικαίωμα της προσωπικής καλοπροαίρετης κριτικής,έχω το δικαίωμα όπως ο καθένας σας άλλωστε από όλους εσάς νά εκφράζει ελεύθερα την γνώμη του δημόσια προφορικά  ή γραπτά, είτε είναι τηλεόραση,ραδιόφωνο,διαδίκτυο,εφημερίδες & περιοδικά.

Η ελευθερία του λόγου και του τύπου είναι δικαίωμα όλων μας.

 Τά δικαιώματα ονομασίας του site ως korfovouni δεν ανήκουν σε κανέναν,αφήστε τις εξυπνάδες "μερικοί" και μπορεί ο καθένας να δημιουργήσει όποια ιστοσελίδα θέλει με το ίδιο όνομα αλλά με διαφορετική κατάληξη βέβαια,πού αυτή την στιγμή ξεπερνούν τις τριακόσιες και πλέον,ανάλογα βέβαια και τά χρήματα που διαθέτει ο καθένας για να αγοράσει domain & server.
Όποιος θέλει να προβάλλει άλλα θέματα, άρθρα, παρεμβάσεις, απόψεις,μπορεί ελεύθερα να δημιουργήσει την δική του ιστοσελίδα, blogspot και να μην προβληματίζεται γιατί πατώντας αναζήτηση στο google korfovouni βρίσκει σήμερα μόνο δύο ενημερωμένες σχετικές ιστοσελίδες.

Όλες οι παλαιές αναρτήσεις μου απο το 2011 που ξεκίνησα δειλά αυτό blog μπορείτε να τις βλέπετε κανονικά από εδώ με αρκετό φωτογραφικό υλικό που έχω ανεβάσει διαχρονικά.

Στην νέα ιστοσελίδα δέν υπάρχει αρκετό φωτογραφικό υλικό σε αρχείο γιατί απαιτείται χώρος στον server και χρήματα αγοράς χώρου που δεν μπορώ να καλύψω προσωπικά αυτή την στιγμή μέχρι να βρώ την αναγκαία χρηματοδότηση της ιστοσελίδας.
Τά άλμπουμ φωτογραφιών υπάρχουν μόνο στην ομάδα του Facebook Κορφοβούνι Άρτας όπου εύκολα μπορείτε να αναζητήστε και νά δείτε.

Admin web page

Καγκελάρι στο Κορφοβούνι Άρτας

Περισσότερα για το καγκελάρι και πολλές πολλές φωτογραφίες και video στην ιστοσελίδα www.korfovouni.eu

Η όλη προσπάθειά μας καταστράφηκε μέσα σε λίγες ώρες

Μέ την ευκαιρία όλων των κακών ειδήσεων που διαβάσαμε για το χωριό μας το τελευταίο 24ωρο θα ήθελα να σας παρακαλέσω να τρέξετε το βιντεάκι αυτό ώστε να κάνει εγγραφές στο διαδίκτυο και στις μηχανές αναζήτησης.Δέν έχει σημασία μεγάλη ποιος το δημιούργησε αλλά η προσπάθεια που κάνει έξυπνα να προβάλει το χωριό μας με τις φωτογραφίες που περιέχει.Η δικιά μου προσπάθεια και του blog του Γιάννη Κούσουλα προσπαθούν για το καλύτερο και ειναι τά μόνα αυτή την στιγμή που προβάλουν το χωριό μας στο διαδίκτυο.
Η όλη προσπάθειά μας δυστυχώς καταστράφηκε μέσα σε λίγες ώρες γιατί μιά δυσάρεστη είδηση παίζει και αναφέρει το χωριό μας ώς επίκεντρο τών όλων εκείνων δυσάρεστων γεγονότων.Οταν αυτή η είδηση προβάλλετε από μεγάλα site εφημερίδων,πρακτορείων,blog ειδήσεων κάνει εγγραφές στην μηχανή αναζήτησης google με αποτέλεσμα κάποια στιγμή οι δικές μας ιστοσελίδες να μείνουν πίσω στην αναζήτηση και στήν προβολή των αποτελεσμάτων.
Η ακριβής θέση είναι Κάτω Βούλιανα - Σκαμνιά Βλαχέρνας και καμμία σχέση δέν έχει με τό χωριό μας.Να τονιστεί από όλους μας γιατί είναι άδικο να χρεώνεται στήν περιοχή του Κορφοβουνίου Άρτας.

https://www.youtube.com/watch?v=6M9_G489Yug

H προστασία των δασών είναι υπόθεση όλων μας

Μέ αφορμή ότι βρισκόμαστε στην αρχή του καλοκαιριού και διότι στό κέντρο τού χωριού μας καθώς και στούς μικρούς συνοικισμούς υπάρχει τριγύρω αναπτυγμένη πυκνή δασώδης βλάστηση,θά πρέπει νά είμαστε όλοι μας ιδιαίτερα προληπτικοί γιά τυχόν ατύχημα πυρκαγιάς στό δάσος.

 Υπάρχουν αρκετά σημεία μέσα στο χωριό πού έκλεισαν από μεγάλα πουρνάρια και έξω από αυτό αρκετά ευαίσθητα σημεία που μπορεί από ένα απλό,ασυλόγιστο πέταγμα του τσιγάρου να έχουμε μεγάλη πυρκαγιά δίπλα στά σπίτια μας.

 Υπάρχει στίς μέρες μας δυσκολία πρόσβασης πυροσβεστικών δυνάμεων πρός την πλευρά της λίμνης και πρέπει άμμεσα νά ξεκινήσουν να υλοποιούνται οι τρείς τεχνικές μελέτες αντιπυρικών ζωνών που εκκρεμούν από το 2013 από την Περιφερειακή Ενότητα Άρτας.

Στό χωριό μας δέν είχαμε σοβαρά περιστατικά με μεγάλες φωτιές εκτός από 3-4 περιπτώσεις παλιά που κάτοικοι καίγοντας κλαρούδια στήν άκρη των αγροκτημάτων τούς ξέφυγε η φωτιά και έκαψε μικρές εκτάσεις δάσους.

Ας είμαστε λοιπόν ιδιάτερα προσεκτικοί όλοι μας και σας παραθέτω παρακάτω τίς αναλυτικές οδηγίες της πυροσβεστικής υπηρεσίας πρός τούς πολίτες. 

Πώς να περιορίσουμε τον κίνδυνο των δασικών πυρκαγιών

Η χώρα μας στο σύνολό της καλύπτεται από δασικές εκτάσεις με ποικιλία ευαίσθητων οικοσυστημάτων. Αυτό σε συνδυασμό με τις κλιματολογικές συνθήκες (υψηλές θερμοκρασίες, ισχυροί άνεμοι) που επικρατούν τους θερινούς μήνες, έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός πυριγενούς περιβάλλοντος. Οι δασικές πυρκαγιές που εκδηλώνονται κάθε χρόνο στη χώρα μας οφείλονται κατά μεγάλο μέρος στην ανθρώπινη αμέλεια . Με δεδομένο ότι οι πυρκαγιές ως φυσικό φαινόμενο θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν και στο μέλλον, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις περιορίσουμε λαμβάνοντας όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα πρόληψης.

Για να μην προκαλέσουμε πυρκαγιά από αμέλεια

• Δεν πετάμε ποτέ αναμμένα τσιγάρα όταν βρισκόμαστε στο δάσος. Το τσιγάρο αποτελεί την πρώτη αιτία πρόκλησης πυρκαγιάς από αμέλεια.
• Δεν καίμε σκουπίδια ή ξερά χόρτα και κλαδιά στην ύπαιθρο.

• Αποφεύγουμε τις υπαίθριες εργασίες που ενδέχεται να προκαλέσουν πυρκαγιά (οξυγονοκολλήσεις, χρήση τροχού ή άλλου εργαλείου που προκαλεί σπινθήρες).
• Δεν ανάβουμε υπαίθριες ψησταριές κατά τους θερινούς μήνες εντός των δασών ή σε χώρους που υπάρχουν ξερά χόρτα.

Αν είστε κυνηγός ή κάνετε κατασκήνωση στό δάσος.

• Μην κάνετε χρήση φωτιάς όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 30o C. Είναι προτιμότερο να πάρετε μαζί σας έτοιμα τρόφιμα.
• Ποτέ μην πετάτε αναμμένο τσιγάρο. Βεβαιωθείτε πριν απομακρυνθείτε ότι αυτό έχει σβήσει εντελώς.
• Μην αφήνετε σκουπίδια στο δάσος. Υπάρχει κίνδυνος ανάφλεξης.
• Σεβασθείτε τις απαγορευτικές πινακίδες πρόσβασης σε περιόδους υψηλού κινδύνου.
• Μην κάνετε χρήση υπαίθριων ψησταριών.

Όταν οδηγείτε μέσαψστο δάσος και ο κίνδυνος έναρξης πυρκαγιάς είναι υψηλός.

• Ποτέ μην πετάτε αναμμένο το τσιγάρο από το παράθυρο του αυτοκινήτου.
• Ποτέ μην σταθμεύετε το όχημά σας σε σημεία που υπάρχουν ξηρά χόρτα. Ο καταλύτης των αυτοκινήτων διατηρείται υπερθερμασμένος για αρκετό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος έναρξης πυρκαγιάς.
• Έχετε υπόψη σας ότι οι σπινθήρες που προκαλούνται από την εξάτμιση όλων των τύπων των οχημάτων μπορούν να προξενήσουν πυρκαγιά.

Πως πρέπει να ενεργήσετε μόλις αντιληφθείτε μια πυρκαγιά.

• Τηλεφωνήστε ΑΜΕΣΩΣ στο αριθμό κλήσης 199 και δώστε σαφείς πληροφορίες για την τοποθεσία και το ακριβές σημείο που βρίσκεσθε, καθώς και πληροφορίες για τη συγκεκριμένη θέση που βλέπετε την πυρκαγιά.
• Περιγράψτε το είδος της βλάστησης που καίγεται.
• Προσδιορίστε την κατεύθυνση της πυρκαγιάς.
• Η κλήση στον αριθμό αυτό είναι χωρίς χρέωση τόσο από σταθερό όσο και από κινητό τηλέφωνο. Επίσης, στα καρτοτηλέφωνα δεν απαιτείται η εισαγωγή τηλεκάρτας. Σε περίπτωση που το κινητό τηλέφωνο μας δείχνει την ένδειξη «κλήσεις έκτακτης ανάγκης» ή «εκτός δικτύου» τηλεφωνείστε στο 112.

Τό πρόβλημα έλλειψης νερού παραμένει.

---

 Το πρόβλημα της έλλειψης νερού παραμένει στο χωριό μας και ας πέρασαν σχεδόν σαράντα χρόνια από τότε που λειτούργησε το πρώτο δίκτυο ύδρευσης & παροχής πόσιμου νερού.

Στην αρχή ήμασταν μια μικρή κοινότητα, αργότερα μεγαλώσαμε έγιναν νέα σπίτια, νέα νοικοκυριά οι απαιτήσεις αυξήθηκαν και κάθε χρονιά κοντά στην θερινή περίοδο του καλοκαιριού που είμαστε πολλοί στο χωριό, όλοι θέλουμε και να ποτίζουμε καθημερινά τούς κήπους μας, έτσι η κατανάλωση αυξάνεται, το νερό δεν επαρκεί,αρχίζουν οι καθιερωμένες στείρες κουβέντες, οι γκρίνιες, τα παράπονα ότι δεν γίνεται τίποτα με την σωστή διαχείριση του νερού στο χωριό και δεν ξαναερχόμαστε καλοκαίρι εμείς λένε οι επισκέπτες χωριανοί μας πού έχουν κι ένα σπίτι εδώ, γιατί δεν έχει νερό το Κορφοβούνι.

Πέρασαν χρόνια και χρόνια υποσχέσεις και πάλι υποσχέσεις από τους πρώτους κοινοτάρχες και αργότερα δημάρχους έγιναν μεν μερικά έργα ύδρευσης, αλλά εξακολουθεί το βασικό αυτό πρόβλημα να παραμένει.
Σήμερα έχουμε στην διάθεσή μας τέσσερις βασικές πηγές τροφοδότησης πόσιμου νερού τής κεντρικής δεξαμενής που βρίσκεται στην θέση Αληβροχιά, όπου είναι και η ομώνυμη πρώτη πηγή και το πρώτο υδραγωγείο πού έστελνε το νερό πάνω στην παλαιά μικρή δεξαμενή ύδρευσης τού χωριού κοντά στην Παναγία.
Σήμερα έχουμε λοιπόν ακόμη τίς δύο γεωτρήσεις και την πηγή στην Διάκου πού τροφοδοτούν την δεξαμενή της Αληβροχιάς από όπου ή αντλία στέλνει τό νερό πάνω ψηλά στήν μεγάλη δεξαμενή στόν Άγιο Νικόλαο.Η νέα γεώτρηση που έγινε στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου της Δρυώνας ενίσχυσε σημαντικά το δίκτυο.Η πρώτη γεώτρηση στο Μάρμαρο έχει τεθεί εκτός γιατί μετά από δεκαπέντε χρόνια έχουν κλείσει οι πόροι και θέλει καθάρισμα, φύσημα για να δούμε ξανά την ποσότητα νερού που μπορεί να μας δώσει στο 24ωρο.Το νερό της πηγής από την Διάκου δεν είναι καλής ποιότητας, με αποτέλεσμα να κρεμόμαστε από την γεώτρηση της Δρυώνας πού δουλεύει πολλές ώρες η αντλία καθημερινά.  Θα πρέπει νά τονίσω εδώ ότι σχεδόν όλο το χωριό δεν πίνει και δεν μαγειρεύει μέ νερό από την βρύση επειδή περιέχει αρκετά άλατα, έτσι αναγκαστικά οι περισσότεροι αγοράζουν εμφιαλωμένα μπουκάλια ή γεμίζουν & αγοράζουν νερό κάθε εβδομάδα απο το βυτίο της ιδιωτικής εταιρείας που περνάει στό χωριό μας.

 Βρισκόμαστε στο τέλος του μηνός Μαίου και βιώνουμε ήδη τα πρώτα προβλήματα έλλειψης νερού στις βρύσες μας.

Βλέπουμε καθημερινά χωριανούς να ποτίζουν τούς κήπους, τις πατάτες, τα φασόλια, να πέφτει γρήγορα η στάθμη της δεξαμενής, όταν τύχει να υπάρχει και κανένα σπάσιμο όπως αυτές τις ημέρες, αρχίζουν τα προβλήματα και τα παράπονα από αυτούς μάλιστα που κάνουν άσκοπη κατανάλωση νερού με τα συντριβάνια που δουλεύουν όλη νύχτα μέσα στους κήπους.

 Δεν πρέπει να ξεχνάμε και την κτηνοτροφία στο χωριό μας με τα ζώα να εξακολουθούν να ποτίζονται από το δίκτυο ύδρευσης γιατί οι περισσότερες δεξαμενές ποτίσματος που είναι στο βουνό δεν κρατάνε νερό, είναι τρύπιες, γιατί δεν φροντίζουν κάποιοι να τις επισκευάζουν και να τις συντηρούν όλα αυτά τα χρόνια βοηθώντας τούς κτηνοτρόφους και τό χωριό στην επάρκεια πόσιμου νερού.
Υπάρχουν αλήθεια ακόμα παροχές που δεν έχουν ρολόι να μετράει κατανάλωση, υπάρχουν αλήθεια άτομα που δεν πληρώνουν ή έχουν δύο και τρία ρολόγια, άλλοι πάλι έχουν by-pass παροχές να γεμίζουν τα βυτία και τις δεξαμενές με φλοτέρ τις νύχτες, έτσι αν αληθεύουν όλα αυτά, δεν υπάρχει περίπτωση να έχουμε επάρκεια νερού τους καλοκαιρινούς ζεστούς μήνες.
Τις επόμενες ημέρες μετά από την πιεστική παρέμβαση της νέας τοπικής αρχής, εγκρίθηκε από την Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης να κατασκευαστεί ένα μικρό έργο ύδρευσης, σε μια προσπάθεια να έχουν νερό πάνω στο κέντρο του χωριού τα σπίτια προς τον δρόμο για τον Προφήτη Ηλία και τα ψηλά σπίτια που έχουν μικρή υψομετρική διαφορά στάθμης με την νέα μεγάλη δεξαμενή στον Άγιο Νικόλαο.

 Θα ενωθεί στην διασταύρωση του Άι-Βλάση το δίκτυο νερού πού κατεβαίνει στον Έλατο απευθείας με νέο αγωγό που θα έρχεται από την κεντρική δεξαμενή, έτσι ώστε να ανέβει η πίεση στο υπάρχων δίκτυο, αλλά παράλληλα θα κρατήσουμε και την ελάχιστη στάθμη της δεξαμενής σε μεγαλύτερο ύψος.
Τέλος κάποια στιγμή ας το πάρουν απόφαση οι υπεύθυνοι να ληφθούν μέτρα ελέγχου της κατανάλωσης νερού, τα ρολόγια να είναι δίπλα στο δρόμο, στο κεντρικό δίκτυο και να προγραμματιστούν άμεσα από τον Δήμο μας νέες εφεδρικές γεωτρήσεις για πόσιμο νερό.

20 Μαίου Ανακομιδή και μετακομιδή του ιερού λειψάνου του Αγίου Νικολάου

 Τόν μήνα Μάιο γιορτάζει το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου που βρίσκεται δεξιά στην θέση Σταυρός, πάνω στο ύψωμα Τσουκαλάδες, Καλάθες, όπως οδηγούμε στον δρόμο προς την Παναγία.

 Δύο λόγια να αναφέρω εδώ όπως τα  βρίσκουμε στο internet στην σελίδα του Ορθόδοξου Συναξαρτιστή σχετικά με το Βίο Του.

 Είναι σταθερή εορτή στις 20 Μαίου κάθε χρόνο που εορτάζεται η Ανακομιδή Και Μετακομιδή Του Ιερού Λειψάνου Του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Μύρων Της Λυκίας Του Θαυματουργού.

 Η Ανακομιδή και μετακομιδή του λειψάνου του Αγίου Νικολάου, έγινε στα χρόνια του αυτοκράτορα Αλεξίου Α' του Κομνηνού (1081 -1118 μ.Χ.) και Πατριάρχου Νικολάου Γ' του Κυρδινιάτη (1084 - 1111 μ.Χ.). Το Ιερό λείψανο του Άγιου μετακομίστηκε στο Μπάρι της Ιταλίας, επειδή οι Τούρκοι κατέλαβαν την πόλη των Μύρων και οι κάτοικοι φοβήθηκαν μήπως οι άπιστοι το καταστρέψουν.

 Κατά την Συναξαρτιστική παράδοση το άγιο λείψανο αναχώρησε την 1η Απριλίου του 1087 μ.Χ. και έφθασε στο Μπάρι στις 20 Μαΐου.

 Η μικρή αυτή εκκλησία που βλέπετε στην φωτογραφία κτίστηκε το 1995 με δωρεά της οικογένειας του Κέφη Νικόλαου του Ιωάννη με καινούργια υλικά, με κεραμοσκεπή και ένα μικρό ενσωματωμένο καμπαναριό γιά τήν μικρή καμπάνα της.

 Στήν θέση αυτή υπήρχε παλαιότερη μικρή πετρόκτιστη εκκλησία μέ πλάκες σκεπασμένη που με τό πέρασμα των χρόνων σιγά σιγά κατέρρευσε και υπήρχε εκεί μόνο ένας σωρός από μαύρες πέτρες.

 Την πρώτη εκκλησία έκτισε εδώ γύρω στο 1920-22 η οικογένεια του Νικολάκη Δημήτρη του Αθανασίου που κατοικούσε εκεί κοντά και τήν αφιέρωσαν στή μνήμη του γιού τους Νικολάου πού πέθανε όταν ήταν στρατιώτης το 1919 κι  αρρώστησε βαριά στα Ιωάννινα.

 Στίς 20 Μαίου γιορτάζει αυτή η μικρή εκκλησία και στίς 6 Δεκεμβρίου γιορτάζουμε στόν μεγάλο Ναό του Αγίου Νικολάου & Αγίας Θεοδώρας τήν μνήμη του.

Ο Εορτασμός του Αγίου Χριστοφόρου Κορφοβουνίου Άρτας

 Μάιος ο μήνας των λουλουδιών και της άνοιξης, χρόνια πολλά σε όλους πού γιορτάζουν σήμερα, γιορτάζει και το χωριό μας, εορτάζουμε τον Άγιο Χριστόφορο προστάτη των οδηγών & των οδοιπόρων.

 Στήν μικρή Εκκλησία του Άγίου Χριστοφόρου που συναντάμε  στόν παλαιό δρόμο Άρτας-Ροδαυγής, χτές βράδυ έγινε Εσπερινός μετά Αρτοκλασίας με την συμμετοχή πολλών κατοίκων απο τό χωριό μας και επισκεπτών από τά κοντινά χωριά.

 Σήμερα τό πρωί μετά τόν Όρθρο και την Θεία λειτουργία της ημέρας, ακολούθησε το καθιερωμένο πολυτραγουδισμένο, πατροπαράδοτο καγκελάρι μας στόν προαύλιο χώρο της Εκκλησίας του Αγίου Χριστοφόρου.

Ακολουθεί video και φωτογραφίες απο τό καγκελάρι πού έγινε στό τέλος του εορτασμού,τό πρωί του Σαββάτου 9 Μαίου 2015.

Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες στό καμπαναριό.

 Ολοκληρώθηκαν σήμερα οι εργασίες συντήρησης, τού καθαρισμού με αμμοβολή, αποκατάσταση φθορών καί των απαραίτητων μικροδιορθώσεων που έγιναν στό πέτρινο μνημείο που βρίσκεται εκεί 65 χρόνια όταν κτίστηκε από τούς ντόπιους αρχιμάστορες της πέτρας.

 Τό αποτέλεσμα πιστεύω είναι τό καλύτερο που θα μπορούσε νά υπάρξει στό καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου και δικαιώνει όλους όσους πήραν την πρωτοβουλία αυτή να επέμβουν και νά δώσουν ζωή για αρκετά χρόνια στό μνημείο αυτό πού κοσμεί τό χωριό μας.

 Από όσα πληροφορήθηκα τό κόστος εργασιών και την πρωτοβουλία είχε το Δ.Σ. του Πολιτιστικού Συλλόγου Κορφοβουνίου πού φέρει και τό όνομα "Αι-Γιώργης" στήν σφραγίδα του.

 Τό συνολικό κόστος θα ήταν από ότι προυπολογίστηκε στό ποσό των 2500 ευρώ και θα πληρωθεί ολόκληρο από το ταμείο του συλλόγου.

 Ανέβασα δίπλα φωτογραφία πού δείχνει τό πόσο αρνητικά ταιριάζει τώρα αυτός ο προβολέας πάνω στό καμπαναριό για να φωτίζει κάτω τήν πλατεία τού χωριού.

 Τό καμπαναριό για να φωτιστεί σωστά θέλει δύο μικρούς προβολείς δέσμης κάτω από τήν πέτρινη σκάλα όπως ανεβαίνουμε δεξιά και αριστερά και  μια μεταλλική κολώνα πάνω στήν γωνία τής πλατείας που θα φωτίζει την Ναό έτσι ώστε να φύγουν οι μαύροι προβολείς πάνω απο το καμπαναριό.

  Αυτές οι πρωτοβουλίες αξίζουν συγχαρητηρίων,είναι μέσα στά πλαίσια και τό ρόλο που θα πρέπει νά έχει ένας πολιτιστικός σύλλογος στό χωριό  μέ τήν ανάδειξη και χρηματοδότηση τέτοιων δράσεων.

 Νά συμπληρώσω εδώ μερικά ιστορικά στοιχεία όπως υποσχέθηκα σέ προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που κτίστηκε το 1832 πάνω σέ κάποια ερείπεια μικρού ναού που υπήρχαν.

 Πρίν τήν κτήση του Ναού εδώ υπήρχε η ενορία του Αγίου Νικολάου και οι χωριανοί εκκλησιάζονταν στήν εκεί κεντρική εκκλησία.Αφορμή για τήν ανέργεση του Ναού στάθηκαν δύο οικογένειες που είχαν κάποιες διαφορές μεταξύ τους και πήγαιναν στήν εκκλησία πάντα με τόν φόβο μήπως γίνει κάποια φασαρία μεταξύ τους.

 Τήν πρωτοβουλία παίρνει τότε κάποια στιγμή ο επίτροπος της ενορίας Παππάς στό επώνυμο αργότερα τό αλλαξε σε Νικολάκης παραμένει και σήμερα ένα από τα μεγάλα ταράφια που έμειναν και κατοικούν μόνιμα στό χωριό μας.

 Αυτός ο επίτροπος βρήκε έναν συγγενή του ονόματι Βάσσιο στό επώνυμο από την Πρόγονη για να τόν βοηθήσει στην προσπάθεια που ξεκίνησε,ήταν δέ και αυτός από μεγάλο ταράφι την εποχή εκείνη στό χωριό που είχε άξιο λόγο στά δρώμενα τού χωριού.

 Αυτοί οι δύο ήταν κτήτορες καί πρωτεργάτες που ξεκίνησαν την ανέργεση της εκκλησίας στόν δύσκολο καιρό εκείνο πάνω στόν μικρό λόφο αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο τον Πουρναρά.

 Πάνω από τήν πόρτα της παλαιάς εκκλησιάς λένε υπήρχε πέτρα με επιγραφή που ανέφερε τό όνομα Παππάς Νίκος και την χρονολογία της ανέργεσης.

 Τίποτα δέν υπάρχει σήμερα από την εποχή εκείνη γιά νά έχουμε κάποια ιστορικά στοιχεία έστω που να μας δίνουν γραπτή βάση για όσα μάς λένε οι γέροντες του χωριού.

 Σχετικά με την καμπάνα τώρα ο επίτροπος αυτός με τό επώνυμο Νικολάκης ήταν πάλι αυτός που παρείγγελε και αγόρασε την καμπάνα από την Ρωσία.

 Δέν θέλω να αναφέρω εδώ κάποιες κουβέντες πού λέγονταν την εποχή εκείνη μεταξύ κάποιων οικογενειών αλλά να πώ αυτά που μου ανέφερε την πρηγούμενη εβδομάδα γέροντας στό χωριό που γνωρίζει αρκετά στοιχεία σχετικά με τήν εκκλησία.

  Οταν ήρθε η καμπάνα μέ καράβι από την Ρωσία στό λιμάνι στήν Πρέβεζα και μεταφέρθηκε στήν ενορία μας,η Ρωσική Εκκλησία μας έστειλε δώρο τρία σέτ από χρυσά άμφια καθώς και ένα χρυσό Ευαγγέλιο.

 Είχα αναφέρει ότι η παλαιά εκκλησία του 1832 είχε πολύ καλές αγιογραφίες,εικόνες και πολύ ωραίο σκαλιστό τέμπλο.Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι πρώτη αιτία για νά γκρεμίσουν τόν πανέμορφο Ναό το έτος 1969 ήταν και οι εικόνες που πωλήθηκαν,χάθηκαν τήν εποχή εκείνη,πολλά λένε ακόμα σήμερα.

 Οπως μου εξιστόρισε ο γέροντας αυτός μία απο τις εικόνες αυτές βρέθηκε στην Δυτική Γερμανία και δέν μπορούσε να το πιστέψει πώς από το μικρό εδώ χωριό βρέθηκε γιά πώληση σέ γκαλερί εκεί στά ξένα όπου έψαχνε κι αυτός τήν τύχη του.

 Κλείνω εδώ τήν αναρτησή μου και νά σκεφτούμε πώς κάτι πρέπει νά γίνει με τήν Εκκλησία του Αγίου Νικολάου & Αγίας Θεοδώρας,νά ζητήσουμε να γίνει μελέτη συντήρησης από την Περιφέρεια Ηπείρου ώστε νά ενταχθεί για χρηματοδότηση στα προγράμματα του ΕΣΠΑ που θα τρέξουν τά επόμενα χρόνια.

 Η Περιφέρεια Ηπείρου από ότι παρακολουθώ και διαβάζω καθημερινά βοηθάει αρκετά στήν  συντήρηση και ανάδειξη τέτοιων μνημείων πολιτισμού.

Γιορτάζει ο Άγιος Χριστόφορος Κορφοβουνίου

 Τό Σάββατο 9 Μαίου γιορτάζει ο Άγιος Χριστόφορος που βρίσκεται στόν Έλατο Κορφοβουνίου Άρτας.

 Νά αναφέρω ενημερωτικά δύο λόγια για την ζωή του Αγίου Χριστοφόρου του Μεγαλομάρτυρα ή Επίμαχου.

 Η παράδοση λέει πως έζησε και μαρτύρησε στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Δεκίου ( 249-251 μ.Χ.).

Στη διάρκεια ενός πολέμου συνελήφθη αιχμάλωτος μαζί με άλλους στρατιώτες και μεταφέρθηκε στην Αντιόχεια όπου βαπτίστηκε από τον εκεί επίσκοπο, ιερομάρτυρα Βαβύλα.
 Πήρε τότε το όνομα Xριστόφορος (ή Χριστοφόρος) εγκαταλείποντας το προηγούμενο όνομά του που ήταν Ρέπροβος.

 Κατά την παράδοση του ελληνικού λαού ο Άγιος Χριστοφόρος θεωρείται προστάτης των χωραφιών και των αμπελιών από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα από την πτώση χαλαζιού.Στους νεώτερους χρόνους, άρχισε να θεωρείται προστάτης των αυτοκινητιστών, των οδοιπόρων και του Σώματος Εφοδιασμού-Μεταφορών του στρατού, ενώ είναι και ο πολιούχος της πόλης του Αγρινίου.

  Ο Άγιος Χριστοφόρος παρουσιάζεται σε εικόνες με μορφή γίγαντα να περνά τον Χριστό ως μικρό παιδί στους ώμους του, από την μία όχθη ενός χειμάρρου στην άλλη. Ο μύθος αναφέρει ότι περνούσε τους οδοιπόρους από τον χείμαρρο, αφού δεν υπήρχε γέφυρα και έτσι έγινε προστάτης τους. Όταν πέρασε και τον Χριστό πήρε το όνομα του Χριστόφορος («Χριστόν φέρει»), μια άλλη εκδοχή για την προέλευση του ονόματός του.

 Στόν Έλατο Κορφοβουνίου κοντά στο παλαιό σχολείο πάμε δεξιά σήμερα ακολουθώντας τόν παλαιό δρόμο για τα ορεινά χωριά,εκεί κάπου μετά από λίγα μέτρα θά βρούμε αριστερά μας το Ναό του Αγίου Χριστοφόρου.

 Σήμερα το εξωκκλήσι αυτό δέν θυμίζει τίποτα απο την παλαιά μικρή πετρόκτιστη εκκλησία με πλάκες σκεπασμένη.

 Ήταν ένας Ναός μονόκλιτος,ρυθμού Βασιλικής,με μικρό δάπεδο μπροστά και υπερυψωμένο γυναικωνίτη πίσω.

 Τα τελευταία χρόνια έγιναν αρκετές μετατροπές,όπως αλλάχτηκε η σκεπή σε κεραμίδι,έγινε πανωσήκωμα του Ναού,σκαλοπάτια,υπόστεγο,περίβολος με πέτρες και ένα μικρό όμορφο καμπαναριό γιά την καμπάνα του.

 Η Ναός βρίσκεται μέσα σέ μια αρκετά μεγάλη έκταση,μετόχια με πυκνή βλάστηση και μεγάλα αιωνόβια πουρνάρια.Εδώ λένε οι παλαιότεροι γέροντες υπήρχε μοναστήρι με  αρκετή κίνηση γιατί βρισκόταν πάνω στήν διάβα όλων  όσων κατέβαιναν στήν πόλη της Άρτας καί ανέβαιναν ξανά γιά τά ορεινά με τά ζώα τους φορτωμένα τοπικά προιόντα που πήγαιναν να πουλήσουν στήν μεγάλη αγορά της πόλης.

 Εδώ λένε πάλι ότι υπήρχε δίπλα απο τό μοναστήρι μεγάλο χάνι,χαγιάτι για να δένουν τά ζώα τους μέσα τό βράδυ,να τά ταίζουν και νά τά ποτίζουν.

 Ακούγεται ότι υπήρχε και κάποιο μικρό πανδοχείο για τούς διαβάτες μιά και ο δρόμος ήταν μακρύς και χρειαζόταν μέρες για νά πάνε στήν πόλη και νά επιστρέψουν ξανά στά χωριά τους με τά λιγοστά ψώνια που έκαναν όπως καφέ,ζάχαρη και αλάτι.

 Γραπτά κείμενα που να μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ήταν εκεί πραγματικά ένα μοναστήρι και πανδοχείο με χάνι για τούς διαβάτες,τους αγωγιάτες με τά ζώα τους δέν υπάρχουν δυστυχώς από όσα εγώ γνωρίζω σήμερα.

 Στό χώρο αυτό γινόταν πολύ παλαιά μεγάλο καγκελάρι,πανηγύρια μέ ορχήστρες,αξέχαστα γλέντια μέ χορούς και μεγάλα φαγοπότια με ντόπια ψητά από τό χωριό μας.
 Σήμερα τό όμορφο αυτό εξωκκλήσι χρειάζεται αρκετή δουλειά εξωτερικά,όπως βάψιμο των τοίχων,βάψιμο των μεταλλικών στύλων από το υπόστεγο,φρεσκάρισμα στα χρώματα της πόρτας,τά παράθυρα,να φυτευτούν μερικά ακόμη δένδρα στό γύρω προαύλιο χώρο,αλλά  και το καμπαναριό πρέπει να συντηρηθεί κάποια στιγμή και νά φύγουν οι προβολείς που τόσο εύκολα βρήκαν λύση και τούς τοποθέτησαν εκεί.
 Τά έσοδα του Ναού είναι λιγοστά μιά και λειτουργεί όπως ξέρουμε δύο με τρείς φορές τό χρόνο.Μπορεί να ξεκινήσει μιά πρωτοβουλία,προσπάθεια για την συγκέντρωση χρημάτων από μία ερανική επιτροπή, αλλά και μέ εθελοντική εργασία από όσους θέλουν να προσφέρουν έτσι ώστε αυτός ο Ναός του Αγίου Χριστοφόρου  να γίνει τό όμορφο εξωκκλήσι στον οικισμό τού Ελάτου.
 

 

Η καθαριότητα είναι πολιτισμός!

Αφορμή για αυτό το μικρό άρθρο μου σήμερα είναι ο εξωτερικός περιβάλλον χώρος γύρω απο την εκκλησία της Παναγίας λίγα μέτρα από το κέντρο τού χωριού μας.

Οι περισσότεροι χωριανοί θα έχετε περάσει κάποια στιγμή από εκεί όπως και πολλοί είναι σίγουρα οι επισκέπτες στο σημείο αυτό για νά απολαύσουν την όμορφη θέα που υπάρχει από εδώ πρός όλα τα σημεία τού ορίζοντα.Ο καθένας έχει την δυνατότητα να καθήσει στα παγκάκια και στόν ίσκιο των μικρών δέντρων με τήν παρέα του ή όταν έρχεται καλοκαίρι στην λειτουργία του 15αυγουστου ή είναι καλεσμένος σε κάποιο μυστήριο βάπτιση, γάμο.

Τόν χώρο αυτό πρέπει να τόν προσέχουμε σάν τά μάτια μας όλοι και ο Δήμος πρέπει να δείξει το ανάλογο ενδιαφέρον για την καθαριότητα,νά υπάρχει νερό στην μικρή πέτρινη βρύση και οι κάδοι καθαριότητας να βρίσκονται στήν θέση τους.

Υπάρχει ένα καλαθάκι για τά σκουπίδια δίπλα στην βάση στο καμπαναριό,καλύτερα αισθητικά πιστεύω είναι να πάει ποιό πίσω κάτω από το δέντρο,αλλά ανάλογα χρήσιμο είναι και ένα δεύτερο καλαθάκι απορριμάτων πίσω και δίπλα στήν πέτρινη βρύση που υπάρχει στό χώρο στην σκιά του μικρού πλάτανου.

Καλό θα ήταν επίσης νά τοποθετηθούν και μικρές πινακίδες με διάφορα μηνύματα για την καθαριότητα στό χώρο αλλά και σέ άλλα κεντρικά σημεία του χωριού μας.

Πινακίδες ενημέρωσης γιά τούς επισκέπτες πρέπει να τοποθετηθούν στίς βασικές διασταυρώσεις δρόμων αλλά και στό κέντρο Κορφοβουνίου στήν πλατεία που να ενημερώνουν για τους δρόμους πρός Δρυώνα,Ρουμάνια,Δάφνη,Παναγία,Προφήτη Ηλία,Άρτα,Ιωάννινα κ.α.

Είχαμε περίπου τέσσερις μήνες τόν κάδο απορριμάτων αναποδογυρισμένο πεταμένο κάτω στό δάσος από τον δυνατό αέρα και τά οποια εκεί σκουπίδια οι επισκέπτες τά πέταγαν στόν μπλέ κάδο ανακύκλωσης.Τό πρόβλημα λύθηκε τελευταία μετά καί τίς έντονες διαμαρτυρίες μας στήν υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου.

Τώρα έχουμε αρκετό καιρό που έχουμε ενημερώσει την υπηρεσία ύδρευσης να έρθει να αποκαταστήσει την βλάβη στό αγωγό τού νερού,αλλά τίποτα ακόμα δέν υπάρχει ανταπόκριση,τό αποτέλεσμα είναι η εκκλησία δέν έχει νερό,όπως και η μικρή πέτρινη βρύση, απλά τό νερό τρέχει, χάνεται ανεξέλεγκτα στό δάσος.

Η εικόνα εκεί σήμερα γύρω από την βρύση ηταν γεμάτη απο πλαστικά ποτήρια καφέ,μπουκάλια νερού, χαρτιά και πολλά απο αυτά ήταν πάλι εκεί πεταμένα στήν άκρη του δάσους.

Η αδικαιολόγητη αυτή κατάσταση μας εκθέτει όλους εδώ,γιατί η καθαριότητα είναι πολιτισμός,είναι η μισή αρχοντιά μας.

Η καθαριότητα σε κάθε τόπο, είναι βασική προϋπόθεση καί σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξή του, γιατί φανερώνει το πολιτιστικό επίπεδο των ανθρώπων που τον κατοικούν και είναι ένα στοιχείο που δείχνει κοινωνική συνείδηση, ευαισθησία, ανθρωπιά, αγάπη καί σεβασμό στον συνάνθρωπο, στόν γείτονα και στο περιβάλλον.

Μέσα στις αξίες που θα πρέπει να επαναφέρουμε απαραίτητα στην καθημερινή ζωή μας, είναι η καθαριότητα, ως στοιχείο πολιτισμού, που τόσο έχουμε παραμελήσει.

Τά μικρά δέντρα γύρω από την Εκκλησία έχουν ανθίσει και ειδικά οι κουτσουμπιές με τά μώβ λουλούδια τους δημιουργούν μιά όμορφη ανοιξιάτικη εικόνα τριγύρω με τά σταθερά ξύλινα παγκάκια στήν ρίζα τους, προσφορά της Αδελφότητας Κορφοβουνιωτών Αθήνας.

Φωτογραφία από το σημείο

Τά γράφω όλα αυτά και μέ αφορμή τήν Πρωτομαγιά που έχουμε την Παρασκευή και πολλοί θα είναι οι επισκέπτες στό χώρο αυτό και φεύγοντας νά καθαρίσουμε τά όποια σκουπίδια κάνουμε γιά νά παραμείνει ο χώρος ξανά καθαρός.

Κλείνοντας εδώ με πνεύμα συνεργασίας και καλόπιστης κριτικής,θά πρέπει ο Δήμος μας μήν  ξεχνάει ότι υπάρχουμε και εμείς οι δημότες πού ζούμε καθημερινά στά πολλά χωριά του καλλικρατικού Δήμου Αρταίων.

Εργασίες αναπαλαίωσης και συντήρησης στο καμπαναριό.

Άρχισαν σήμερα εργασίες αναπαλαίωσης και συντήρησης στό καμπαναριό του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Κορφοβουνίου.

 Θά γίνει ο απαραίτητος καθαρισμός με αμμοβολή στα επι-χρίσματα και τα αποσαθρωμένα μέρη του καμπαναριού.

 Ξεκίνησαν λοιπόν σήμερα μέ τό καθαρισμό των αρμών ανάμεσα στίς πέτρες με μικρά κομπρεσέρ τού αέρα,για να γεμίσουν ξανά οι αρμοί αυτοί με ισχυρό μείγμα τσιμέντου-άμμου-ασβέστη,έτσι ώστε μέσα και έξω όλο το καμπαναριό να το αναπαλαιώσουν και νά το μετατρέψουν σε αληθινό κομψοτέχνημα.

 Όπως έχω γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση μου το καμπαναριό αυτό κτίστηκε το 1949 από τον πρωτομάστορα Δημοσθένη Χριστογιάννη και άλλους ντόπιους μαστόρους, αλλά και την αμέριστη βοήθεια όλων των κατοίκων κουβαλώντας υλικά στό σημείο,πέτρες,άμμο,τσιμέντο,νερό για να δουλεύουν ακούραστα οι μαστόροι τού έργου.

 Στίς επόμενες ημέρες αφού τελειώσουν οι εργασίες θα σας δώσω φωτογραφικά τό τελικό αποτέλεσμα του όλου έργου,αλλά και με νεότερες διασταυρωμένες ειδήσεις για τούς κτήτορες του Ναού το 1832,τήν καμπάνα μας που ήρθε από τήν Ρωσία και τα δώρα που έστειλε τότε η Ρωσική Εκκλησία στην εδώ ενορία μας.

Άγιος Γεώργιος Κορφοβουνίου

  Με αφορμή τήν εορτή του Αγίου Γεωργίου την Πέμπτη 23 Απριλίου 2015 να σας αναφέρω ενημερωτικά μερικά ιστορικά στοιχεία που γνωρίζω για την εκκλησία μας εδώ στό Κορφοβούνι.

  Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου του τροπαιοφόρου εορτάζεται στίς 23 Απριλίου και πολλές φορές την Δευτέρα του Πάσχα.

  Παλαιότερα γινόταν στό χωριό μας μεγάλο πανηγύρι με μεγάλους χορούς, καγκελάρια,ψητά σούβλας,αξέχαστα γλέντια,πολύς ο κόσμος που έβγαινε και διασκέδαζε στου Αι-Γιώργη τό τρανό πανηγύρι.

  Στην θέση που είναι σήμερα ο Άγιος Γεώργιος ήταν δάσος με πολλά μεγάλα και πυκνά αιωνόβια πουρνάρια,όπου οπως μας λένε οι γεροντότεροι έβλεπαν στό σημείο εκείνο την νύχτα ένα φώς.

  Όταν έφταναν πάνω στην κορυφή του μικρού αυτού λόφου δέν βλέπαν από κοντά αυτό το φώς.

  Εδώ υπάρχουν διάφορες εκδοχές,πληροφορίες απο τους παλαιότερους,ότι έσκαψαν κάποια στιγμή στό σημείο εκεί και βρήκαν μια μικρή εικόνα του Αγίου Γεωργίου,που το θεώρησαν καλό μεγάλο σημάδι του Αγίου και έκτισαν πρός τιμήν του Ναό μεγάλο πού αργότερα θά ήταν ο καθεδρικός ναός του χωριού μας και η ομώνυμη σήμερα ενορία του Αγίου Γεωργίου.

  Μέχρι τότε υπήρχε ο καθεδρικός ναός του Αγίου Νικολάου που κτίστηκε πολύ παλαιά  και η ομώνυμη ενορία αυτού για τά χρόνια εκείνα στό χωριό μας.

  Γύρω από το Ναό του Αγίου Γεωργίου οπως ανέφερα υπήρχαν μεγάλα αιωνόβια πουρνάρια.Η καμπάνα ήταν κρεμασμένη σέ ένα από αυτά αιωνόβιο πουρνάρι μέχρι το 1949 που έχτισαν το σημερινό καμπαναριό.

  Πολλοί ήταν αυτοί που έλεγαν τό ναό του Αγίου Γεωργίου και ο "Αι-Γεώργης ο πουρναράς".

  Όταν έφτασαν και στο χωριό μας οι τούρκοι βάρβαροι,άπιστοι και κατακτητές δέν σεβάστηκαν ούτε την δικιά μας εκκλησία.Ένας τούρκος στρατιώτης αγριεμένος από μίσος και κακία,σαν ανήμερο θεριό λένε ανέβηκε στόν Άγιο Γεώργιο του χωριού μας,έβγαλε τήν πιστόλα του,σημάδεψε την εικόνα του Αγίου και την πυροβόλησε.Ο Άγιος όμως έκανε τό θαύμα του,τό βόλι χτύπησε την εικόνα,εξωστράκισε και γύρισε πίσω προς τό μέρος του,φαρμακερό βόλι καθώς ήταν χτύπησε τόν ίδιο κατάστηθα,πέφτοντας νεκρός.

  Οι υπόλοιποι τούρκοι της ομάδας του βλέποντας αυτό τό θαύμα τό έβαλαν στά πόδια και απαγόρευσαν νά ξαναπεράσει τούρκος τήν πόρτα τούτης της εκκλησίας.

  Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι το 1912 που έφυγαν επιτέλους οι βάρβαροι και άπιστοι από τό χωριό μας.Όταν ήταν εδώ μάλιστα και συζητούσαν κάποιες φορές με τούς ντόποιους χωριανούς έλεγαν τί ήταν αυτό το "μεγάλο και φοβερό κακό που μάς έκανε ο Αι-Γιώργης σας".

  Στόν μικρό αυτό λόφο στό κέντρο του χωριού μας βρίσκεται και σήμερα ο καθεδρικός Ναός του Αγίου Γεωργίου πού χτίστηκε γύρω στό 1970 και μετά απο κατεδάφιση του παλαιού ιστορικού ναού τού χωριού μας.

  Ηταν ένας ημιβυζαντινός Ναός, τρίκλιτος, λιθόκτιστος με εσωτερικούς θόλους και όμορφα τόξα.Σύμφωνα με μια επιγραφή που υπήρχε λένε ότι αυτός κτίστηκε το 1832.Από ότι αναφέρει και ο συγγραφέας στό βιβλίο του "Μπρένιστα" Κώστας Κοκκινέλης, την εποχή εκείνη στην Ηπειρο κτίστηκαν τρείς Ναοί με τήν ιδια αρχιτεκτονική καί τό ίδιο σχέδιο.

  Ο γυναικωνίτης ήταν σάν ξεχωριστός ναός που χώριζε μια μεσοτοιχία από τον κύριο Ναό,επικοινωνούσε με μιά πόρτα,πύλη μόνο που ήταν πάντα ανοιχτή,είχε δέ εκεί άλλα προσκυνητάρια και μανουάλια.Δέν υπήρχαν καθίσματα ακόμα και το χαγιάτι ήταν διαφορετικό.

  Στήν δεκαετία περίπου του 1950 έγινε επέκταση του Ναού,γκρεμίστηκε η μεσοτοιχία και έγινε αρκετά μεγάλος ο ναός,όπως περίπου και ο σημερινός.

  Οι επεκτάσεις και η συντήρηση του Ναού συνεχίζεται και αργότερα στή δεκαετία του 1950-1960.

  Οπως λένε οι γεροντότεροι πρίν το 1832 υπήρχε στήν θέση αυτή μικρός Ναός που καταστράφηκε από πυρκαγιά που προκλήθηκε μάλλον από κάποιον κεραυνό.

  Σήμερα δέν υπάρχει τίποτα που να μας θυμίζει το Ναό της εποχής του 1832-1969.Τό αριστούργημα αυτό της τέχνης και της αρχιτεκτονικής με τους εσωτερικούς θόλους, τίς όμορφες αγιογραφίες, με τίς ωραίες εικόνες, με τό ξύλινο ωραίο τέμπλο που τό είχε καθαρίσει και φρεσκάρει ο αγιογράφος Αθανάσιος Αγγέλης (Νασιοπαπαγιάννης όπως τόν έλεγαν) δέν υπάρχει πιά.

  Εκεί στο 1969 περίπου αποφασίζουν ότι ο Ναός ειναι πιά επικίνδυνος γιατί είχε αρκετές επικίνδυνες ρωγμές και πρέπει να τόν κατεδαφίσουν και να κτίσουν έναν καινούργιο μεγάλο Ναό.

  Κανείς τότε από τούς "σοφούς" άρχοντες τού χωριού δεν σκέφτηκε να τόν αναστυλώσουν ή να ζητήσουν βοήθεια απο την πολιτεία και να διατηρήσουν ένα μνημείο της μοναδικής θρησκευτικής τέχνης και ιστορίας για τό καλό τού χωριού μας.

  Πολλοί είναι αυτοί που λένε και σήμερα ότι ήταν ένα αξιοθαύμαστο μνημείο όπως ο Ναός της Αγίας Παρασκευής στην Ροδαυγή,όπου σώζεται και λειτουργεί ώς καθεδρικός Ναός τού χωριού εκεί και έτυχε της υποστήριξης όλων εκεί μέσα απο τά προγράμματα Πολιτισμού να υποστυλωθεί και νά είναι σήμερα ένα θρησκευτικό μνημείο στην περιοχής μας.

  Ο σημερινός Αι-Γιώργης ειναι ρυθμού Βασιλικής, τρίκλιτος, λιθόκτιστος με κεραμοσκεπή.

Κτίστηκε με προσωπική εργασία και προσφορές δωρητών των απανταχού Κορφοβουνιωτών απο ντόπιους κτίστες με πρωτομάστορα τόν Βασίλειο Σπυρ. Παππά.

  Αργότερα έγιναν αρκετές επεμβάσεις όπως χαγιάτι από τήν νότια πλευρά,διαμόρφωση της εισόδου απο την βόρεια πλευρά,πραγματικά δέν ξέρω ποιο ρυθμό αρχιτεκτονικής ακολουθεί σήμερα ο Ναός.

  Τό καμπαναριό κτίστηκε τό 1949 με δαπάνες τού χωριού,πολλοί εργάστηκαν,βοήθησαν μεταφέροντας υλικά,μέ πρωτομάστορα τον Δημοσθένη Χριστογιάννη,εποχή που ιερέας της ενορίας ήταν ο Βασίλειος Νικ. Παππάς.

  Η καμπάνα του Αι-Γιώργη είναι πολύ παλαιά και μπορεί να υπήρχε και πρίν απο το 1832 σύμφωνα με μια επιγραφή,σφραγίδα που έχει πάνω και ίσως να έχει χυτευτεί στήν Ρωσία.

  Η καμπάνα είναι τρύπια από σφαίρα πού έριξε ένας επιπόλαιος αντάρτης, μεθυσμένος καί θέλοντας να δείξει τις σκοπευτικές του ικανότητες,έβαλε στόχο,σημάδι κάτω από την πλατεία,την πέτυχε,τήν τρύπησε και αυτή άφησε έναν παραπονιάρικο λυπητερό ήχο,έκλαιγε λένε γιά ώρα η καμπάνα μας.

  Ο διοικητής του τότε θυμωμένος του κάνει αυστηρές παρατηρήσεις και τον έβαλε να πληρώσει μια χρυσή λίρα αγγλίας στην ενορία του χωριού για τό κακό που έκανε.Απο τότε λοιπόν η καμπάνα μας είναι τρύπια αλλά ο ήχος εξακολουθεί να είναι δυνατός και γλυκόλαλος.

  Στό βιβλίο-δικίμιο του Σεραφείμ Ξενόπουλου αναφέρεται ότι "Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου καθιερώθηκε στίς 30 Ιουλίου 1870".

  Η ενορία του Αγίου Γεωργίου Κορφοβουνίου ορίστηκε με νόμο το 1928 από το Ελληνικό κράτος.

  Αυτά τα στοιχεία σας παραθέτω σήμερα για την εορτή του Αγίου μας και προστάτη του χωριού μας.

Να ευχαριστήσω για τα στοιχεία που πήρα και μέσα απο το βιβλίο τού Κώστα Κοκκινέλη  με τίτλο "Μπρένιστα".

Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

  Η 25η Μαρτίου είναι η μία από τις δύο Εθνικές Εορτές μας. Την ημέρα αυτή τιμούμε τους ήρωες της επανάστασης του 1821. Τους ήρωες αυτούς που έδωσαν την ζωή τους ώστε η πατρίδα μας να είναι σήμερα μια ελεύθερη χώρα.
 Από τις 29 Μαΐου του 1453, μετά την άλωση της Πόλης, και για τέσσερις αιώνες οι Έλληνες ζούσαν κάτω από την τουρκική κατοχή. Πολλοί από τους Έλληνες της εποχής αυτή δεν άντεχαν τον τουρκικό ζυγό και είχαν καταφύγει στα βουνά. Αυτοί ήταν και οι πρωτεργάτες της επαναστάσεως.
 Στις 25 Μαρτίου του 1821 στην μονή της Μέγιστης Λαύρας στα Καλάβρυτα, ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης. Τότε άρχισε επίσημα η Ελληνική Επανάσταση που οδήγησε μετά από πολλούς αγώνες και θυσίες, στην ελευθέρωση και αναγνώριση του Ελληνικού κράτους το 1830 με τη συνθήκη του Λονδίνου.
Συνθήκη που υπέγραψαν στις 22 Ιανουαρίου του 1830 η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία.
 Δύο χρόνια μετά, στις 14 Αυγούστου 1832, ορίστηκαν και τα σύνορα της τότε Ελλάδας να φτάνουν μέχρι την νοητή γραμμή που έχει άκρα τον Παγασητικό και τον Αμβρακικό κόλπο.Τον Δεκέμβριο του έτους αυτού αποδέχτηκε η Οθωμανική αυτοκρατορία αυτή την απόφαση και από τότε ξεκινά η πορεία του Νέου Ελληνικού Κράτους.Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου ως Εθνικής Εορτής καθιερώθηκε με το διάταγμα 980, στις 15 Μαρτίου του 1838.
 Από τότε η 25η Μαρτίου, γιορτάζεται κάθε χρόνο, σαν μέρα τιμής στους ήρωες της επανάστασης του 1821.
 Ο εορτασμός της Εθνικής μας Εορτής έγινε και φέτος στό χωριό μας κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες,μέ βροχή.
 Μετά την καθιερωμένη δοξολογία,τόν πανηγυρικό της ημέρας,ακολούθησε στό μνημείο των πεσόντων κάτω υπό συνεχή βροχή,τρισάγιος δέηση υπέρ των πεσόντων και κατάθεση στεφάνων.
 Στεφάνια κατέθεσαν ο εκπρόσωπος του Δήμου Αρταίων,ο τοπικός πρόεδρος της Κοινότητας Κορφοβουνίου,εκπρόσωποι σωματείων,συλλόγων,τά παιδιά απο τό νηπιαγωγείο,τό δημοτικό σχολείο και έκλεισε η μικρή αυτή γιορτή με τόν Εθνικό μας ύμνο.

Τό χωριό μας Μπρένιστα - Κορφοβούνι

  Μέ αφορμή τό πρώτο βιβλίο που έχουμε σήμερα για τό χωριό μας και που έγραψε ο συνχωριανός μας Κοκκινέλης Κώστας θα ήθελα να σας δώσω μια μικρή περίληψη τί αναφέρει σχετικά με τό όνομα.
 Τό όνομα Μπρένιστα ειναι σλάβικο,σύμφωνα με τις πληροφορίες του συγγραφέα όπου στα ελληνικά σημαίνει δάσος με κρανιές.
 Η κρανιά ειναι ένα δέντρο θαμνώδες,φυλλοφόλο.Τήν άνοιξη που ανθίζει βγάζει ωραία κίτρινα άνθη.
 Τέτοια δέντρα πράγματι υπήρχαν και υπάρχουν όχι πολλά στήν περιοχή του κέντρου του χωριού μας.
 Οπως μας λέει και ο συγγραφέας που έψαξε,ερεύνησε και ρώτησε στην πρεσβεία της Σερβίας,τον ενημέρωσαν λοιπόν ότι στα σλαβικά η κρανιά λέγεται Ντρέν.
 Πιθανόν πράγματι στην αρχή να ονομάστηκε τό χωριό Ντρένιστα απο το "ντρεν" και με τον καιρό πήρε αργότερα και το όνομα Μπρένιστα.
 Νά επισυμάνω εδώ από ότι έχω διαβάσει οι σλάβοι ηταν ένας φτωχός γεωργικός λαός και είχε την τάση νά δίνει σλάβικα τοπωνύμια σχετικά με τα δασώδη μέρη που κατοικούσαν.
 Η προέλευση του σημερινού ονόματος του χωριού Κορφοβούνι ειναι προφανές ότι τό πήρε βιαστικά θά έλεγα εγώ το 1927, γιατί βρισκόταν στην κορυφή ενός υψώματος σέ σχέση με τον απέραντο κάτω κάμπο της Άρτας.
 Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα σλάβικου ονόματος στην περιοχή μας ειναι αυτό του οικισμού Νεζερίστρα που βρίσκεται βόρεια ανατολικά του χωριού μας δίπλα στην σημερινή τεχνιτή λίμνη.
 Τό σλάβικο αυτό όνομα ετυμολογικά μας λέει ότι εδώ τό μέρος έχει πολλά νερά.Πράγματι εδώ ειχε πολλές βρύσες με πόσιμο νερό,πολλές από αυτές σήμερα έχουν χαθεί.
 Τό όνομα αλλάζει κι εδώ το 1954 με προεδρικό διάταγμα και ονομάζεται πλέον σήμερα Δρυώνα γιατί κάποτε είχε ένα πολύ πυκνό όμορφο δάσος με δρύς ,αλλά κι εδώ πάλι αλόγιστα ο παράγων άνθρωπος το κατέστρεψε με τήν υλοτόμιση.
 Να αναφέρω εδώ την προσωπική μου άποψη σχετικά με τό όνομα,όταν έχω χρόνια που ασχολούμαι γιατί μού αρέσει νά καταγράφω,ψάχνω,ερευνώ ιστορικά στοιχεία για την περιοχή μας.
 Τό όνομα Μπρένιστα (Brenista) είναι σλάβικο και ειναι σύνθεση της λέξης Bres και του -ιστα σλάβικο επίθεμα που συναντάμε στά περισσότερα σλάβικα ονόματα στην περιοχή μας.
 Για παράδειγμα αναφέρω την σημερινή ονομασία Γραμμενίτσα που παραμμένει, Νησίστα, η σημερινό ονομα της Ροδαυγής, Αβαρίτσα,"σύνορο" που υπάρχει και λέγεται σήμερα μεταξύ Κορφοβουνίου-Πιστιανών.
 Έχουμε λοιπόν το όνομα Bres που άν το αναλύσουμε μας παραπέμπει σέ μέρος, τόπο λασπώδες,πηλός,λάσπη.Θα μού πείτε τώρα που είναι η λάσπη ή το λασπώδες εδαφος στό ορεινό χωριό Μπρένιστα.
 Η αποψή μου είναι όταν ήρθαν οι σλάβοι στήν περιοχή μας βρήκαν στό χωριό μας τά εργαστήρια και τούς φούρνους όπου έψηναν τά εκατοντάδες μικρά τούβλα,κεραμίδια που τροφοδοτούσαν για την κατασκευή,τό χτίσιμο αρχαίων πόλεων,κάστρων στήν ευρύτερη περιοχή μας.
 Η περιοχή τού χωριού μας που είχε το καλύτερο κοκκινόχωμα για την παραπάνω περίπτωση ήταν στον Προφήτη Ηλία όπου όταν έγινε η πρώτη διάνοιξη του δρόμου και η διαμόρφωση του χώρου γυρω απο το εξωκλήσι βρέθηκαν πολλά κεραμίδια και τούβλα.Αλλη μια γνωστή και σήμερα θέση ως κεραμίδια ειναι στα Ρουμάνια,όπου κι εκει οι αγρότες όταν όργωναν με το αλέτρι έβρισκαν κεραμίδια και μικρά τούβλα.
 Η έρευνα συνεχίζεται πάντα και βλέπω την περίπτωση που αναφέρει ο Κώστας πολύ ενδιαφέρουσα γιά παραπέρα σχετική μελέτη γύρω απο τό όνομα αυτό.
 Υπάρχουν πολλές  εικασίες από ότι έχω διαβάσει ότι η αρχαία Νικόπολη έχει χτιστεί με υλικά από την περιοχή μας.Θα πρέπει να σας θυμίσω ότι ο Άραχθος ποταμός ήταν πλωτός μέχρι και την περιοχή της σημερινής Μητρόπολης Άρτας κι έτσι υπήρχε η δυνατότητα μεταφοράς των υλικών για τό χτίσιμο των αρχαίων πόλεων.
 Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες που δεν μπορούν να διασταυρωθούν ότι στήν περιοχή που βρίσκεται σήμερα κάτω από τον κεντρικό δρόμο,πρός τον Αγιο Νικόλαο,τα ερείπεια της Ζωοδόχου Πηγής,το σπίτι της Παναγιώτας Αποστόλου και πρός το σπίτι του γνωστού Μαντζαβίνα που ήταν απο τους πρώτους που έμειναν εδώ,υπήρχε μικρός οικισμός με όμορφα μικρά σπίτια πετρόκτιστα,αλλά και όμορφα σοκάκια,στενοί δρόμοι,είχε δε μάλλον σύνδεση, διέξοδο πρός το ναό του Αγίου Νικολάου,μοναστήρι πολύ παλαιά όπου κατέφυγε κατατρεγμένη και η Αγία Θεοδώρα πολιούχος της Άρτας.
 Υπάρχουν αρκετά πιστεύω ιστορικά στοιχεία για τό χωριό μας διάσπαρτα που δέν βρίσκουμε δυστυχώς γραπτές μαρτυρίες για να πούμε ότι πραγματικά εδώ υπήρχε αυτός ο οικισμός ή έγιναν αυτές οι μάχες,εδώ ήταν η τάδε εκκλησία,εδώ γιά παράδειγμα οπως γνωρίζουμε υπήρχε η θέση Μπαρπέρνια και γίνονταν η μεγαλύτερη ζωοπανήγυρη στήν περιοχή τού χωριού.
 Εκεί υπήρχε λένε και ο ναός του Αι Γιάννη του ριγανά,ερείπια λιγοστά υπάρχουν σήμερα,μόνο πέτρες,δυστυχώς όμως πάλι δέν υπάρχουν κάποιες ιστορικές γραπτές μαρτυρίες για να γνωρίζουμε περισσότερα.
 Αυτά τά λίγα για σήμερα με αφορμή το πρώτο βιβλίο που κυκλοφόρησε για τό χωριό μας και που πρέπει νά τύχει την πρέπουσα συμπαράσταση προώθησης απο τον τοπικό Μορφωτικό Σύλλογο και τήν τοπική κοινότητα Κορφοβουνίου.

Τό πρώτο βιβλίο γιά το χωριό μας!

  Φίλες και φίλοι της ιστοσελίδας μου εδώ καί λίγο καιρό τυπώθηκε το πρώτο βιβλίο για τό χωριό μας, κυκλοφορεί σε περιορισμένα αντίτυπα γιά αρχή μιά και υπήρχαν κάποιες ακόμη μικροδιορθώσεις για να ολοκληρωθεί.
 Συγγραφέας της όλης αυτής προσπάθειας είναι ο συνχωριανός μας Κοκκινέλης Νικ. Κων/νος που ζεί στήν Αθήνα και εργαζόταν τα τελευταία χρόνια στά αστικά λεωφορεία Ο.Α.Σ.Α και ειναι πλέον συνταξιούχος σήμερα.
 Στό βιβλίο μπορεί να βρεί ο αναγνώστης πολλά ενδιαφέροντα θέματα να διαβάσει και ειδικά για τούς νέους σήμερα που δείχνουν ενδιαφέρον για παλαιές ιστορίες που έχουν σχέση με τό χωριό μας.
 Τό βιβλίο χωρίζεται σε οκτώ ενότητες,κεφάλαια,έχει πολλά ιστορικά στοιχεία για τό χωριό μας,πώς εξαγοράστηκε απο τούς τούρκους τσιφλικάδες,για τούς πατριώτες αγωνιστές που υπηρέτησαν την πατρίδα,την εκπαίδευση,σχολεία,δάσκαλοι που υπηρέτησαν,για όλες τις εκκλησίες μας πολλά στοιχεία με χρονολογίες,για την πρώτη συγκοινωνία στό χωριό μας,παραδόσεις,θρύλους.
 Σέ επόμενο κεφάλαιο αναφέρει τα παραδοσιακά εργαλεία για το νοικοκυριό,αγροτικά εργαλεία,τα παραδοσιακά επαγγέλματα,ονόματα γνωστών μαστόρων και επαγγελματιών της εποχής, όπως κτιστών,ραφτάδων,τσαρουχάδων κ.α..
 Στο βιβλίο μπορεί να βρεί κανείς πολλά στοιχεία για τα ήθη και έθιμα τού χωριό μας,τόν γάμο,τήν βάπτιση,τά πανηγύρια,τίς τοπικές κομπανίες,πολλά τραγούδια,παροιμίες,θρύλους της παλαιάς εποχής που έλεγαν,παιχνίδια που έπαιζαν τά παιδιά,για τούς νερόμυλους και τά φαντάσματα που έλεγαν ότι έβρισκαν στα λαγκάδια και στό δρόμο για να αλέσουν τά γεννήματα και πολλά άλλα που δέν μπορώ να αναφέρω και σίγουρα θα ξεχάσω μέσα απο τίς 450 περίπου σελίδες του βιβλίου.
 Να ευχαριστήσουμε τον χωριανό μας κον Κώστα Κοκκινέλη για την προσπάθεια αυτή να καταγράψει και να συγκεντρώσει όλα αυτά τα ιστορικά στοιχεία για τό χωριό μας.
 Είναι η πρώτη προσπάθεια τυπωμένη στό χαρτί και εαν υπάρχουν κάποια λάθη σε σχέση με χρονολογίες δέν νομίζω να έχει μεγάλη σημασία.
 Σέ επόμενες αναρτήσεις μου θα προσπαθήσω να σας δώσω μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία απο το πρώτο επιτέλους βιβλίο που γράφτηκε για την ιστορία του χωριού μας.
 

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΚΟΡΦΟΒΟΥΝΙΩΤΩΝ ΑΡΤΑΣ

Η αδελφότητα Κορφοβουνιωτών Άρτας στήν Αθήνα έκοψε σήμερα Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015 την πρωτοχρονιάτικη πίτα της.
Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στήν ιστοσελίδα korfovouni-artas.blogspot.gr όπου υπάρχει και τό ανάλογο σχετικό φωτορεπορτάζ απο τόν νέο πρόεδρο Κούσουλα Ιωάννη.
Ευχόμαστε καλή θητεία στό νέο Δ.Σ. της αδελφότητας καθώς επίσης καλή και δημιουργική χρονιά σέ όλα τά μέλη της.