Ο ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

  Η 25η Μαρτίου είναι η μία από τις δύο Εθνικές Εορτές μας. Την ημέρα αυτή τιμούμε τους ήρωες της επανάστασης του 1821. Τους ήρωες αυτούς που έδωσαν την ζωή τους ώστε η πατρίδα μας να είναι σήμερα μια ελεύθερη χώρα.
 Από τις 29 Μαΐου του 1453, μετά την άλωση της Πόλης, και για τέσσερις αιώνες οι Έλληνες ζούσαν κάτω από την τουρκική κατοχή. Πολλοί από τους Έλληνες της εποχής αυτή δεν άντεχαν τον τουρκικό ζυγό και είχαν καταφύγει στα βουνά. Αυτοί ήταν και οι πρωτεργάτες της επαναστάσεως.
 Στις 25 Μαρτίου του 1821 στην μονή της Μέγιστης Λαύρας στα Καλάβρυτα, ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης. Τότε άρχισε επίσημα η Ελληνική Επανάσταση που οδήγησε μετά από πολλούς αγώνες και θυσίες, στην ελευθέρωση και αναγνώριση του Ελληνικού κράτους το 1830 με τη συνθήκη του Λονδίνου.
Συνθήκη που υπέγραψαν στις 22 Ιανουαρίου του 1830 η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία.
 Δύο χρόνια μετά, στις 14 Αυγούστου 1832, ορίστηκαν και τα σύνορα της τότε Ελλάδας να φτάνουν μέχρι την νοητή γραμμή που έχει άκρα τον Παγασητικό και τον Αμβρακικό κόλπο.Τον Δεκέμβριο του έτους αυτού αποδέχτηκε η Οθωμανική αυτοκρατορία αυτή την απόφαση και από τότε ξεκινά η πορεία του Νέου Ελληνικού Κράτους.Ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου ως Εθνικής Εορτής καθιερώθηκε με το διάταγμα 980, στις 15 Μαρτίου του 1838.
 Από τότε η 25η Μαρτίου, γιορτάζεται κάθε χρόνο, σαν μέρα τιμής στους ήρωες της επανάστασης του 1821.
 Ο εορτασμός της Εθνικής μας Εορτής έγινε και φέτος στό χωριό μας κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες,μέ βροχή.
 Μετά την καθιερωμένη δοξολογία,τόν πανηγυρικό της ημέρας,ακολούθησε στό μνημείο των πεσόντων κάτω υπό συνεχή βροχή,τρισάγιος δέηση υπέρ των πεσόντων και κατάθεση στεφάνων.
 Στεφάνια κατέθεσαν ο εκπρόσωπος του Δήμου Αρταίων,ο τοπικός πρόεδρος της Κοινότητας Κορφοβουνίου,εκπρόσωποι σωματείων,συλλόγων,τά παιδιά απο τό νηπιαγωγείο,τό δημοτικό σχολείο και έκλεισε η μικρή αυτή γιορτή με τόν Εθνικό μας ύμνο.

Τό χωριό μας Μπρένιστα - Κορφοβούνι

  Μέ αφορμή τό πρώτο βιβλίο που έχουμε σήμερα για τό χωριό μας και που έγραψε ο συνχωριανός μας Κοκκινέλης Κώστας θα ήθελα να σας δώσω μια μικρή περίληψη τί αναφέρει σχετικά με τό όνομα.
 Τό όνομα Μπρένιστα ειναι σλάβικο,σύμφωνα με τις πληροφορίες του συγγραφέα όπου στα ελληνικά σημαίνει δάσος με κρανιές.
 Η κρανιά ειναι ένα δέντρο θαμνώδες,φυλλοφόλο.Τήν άνοιξη που ανθίζει βγάζει ωραία κίτρινα άνθη.
 Τέτοια δέντρα πράγματι υπήρχαν και υπάρχουν όχι πολλά στήν περιοχή του κέντρου του χωριού μας.
 Οπως μας λέει και ο συγγραφέας που έψαξε,ερεύνησε και ρώτησε στην πρεσβεία της Σερβίας,τον ενημέρωσαν λοιπόν ότι στα σλαβικά η κρανιά λέγεται Ντρέν.
 Πιθανόν πράγματι στην αρχή να ονομάστηκε τό χωριό Ντρένιστα απο το "ντρεν" και με τον καιρό πήρε αργότερα και το όνομα Μπρένιστα.
 Νά επισυμάνω εδώ από ότι έχω διαβάσει οι σλάβοι ηταν ένας φτωχός γεωργικός λαός και είχε την τάση νά δίνει σλάβικα τοπωνύμια σχετικά με τα δασώδη μέρη που κατοικούσαν.
 Η προέλευση του σημερινού ονόματος του χωριού Κορφοβούνι ειναι προφανές ότι τό πήρε βιαστικά θά έλεγα εγώ το 1927, γιατί βρισκόταν στην κορυφή ενός υψώματος σέ σχέση με τον απέραντο κάτω κάμπο της Άρτας.
 Άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα σλάβικου ονόματος στην περιοχή μας ειναι αυτό του οικισμού Νεζερίστρα που βρίσκεται βόρεια ανατολικά του χωριού μας δίπλα στην σημερινή τεχνιτή λίμνη.
 Τό σλάβικο αυτό όνομα ετυμολογικά μας λέει ότι εδώ τό μέρος έχει πολλά νερά.Πράγματι εδώ ειχε πολλές βρύσες με πόσιμο νερό,πολλές από αυτές σήμερα έχουν χαθεί.
 Τό όνομα αλλάζει κι εδώ το 1954 με προεδρικό διάταγμα και ονομάζεται πλέον σήμερα Δρυώνα γιατί κάποτε είχε ένα πολύ πυκνό όμορφο δάσος με δρύς ,αλλά κι εδώ πάλι αλόγιστα ο παράγων άνθρωπος το κατέστρεψε με τήν υλοτόμιση.
 Να αναφέρω εδώ την προσωπική μου άποψη σχετικά με τό όνομα,όταν έχω χρόνια που ασχολούμαι γιατί μού αρέσει νά καταγράφω,ψάχνω,ερευνώ ιστορικά στοιχεία για την περιοχή μας.
 Τό όνομα Μπρένιστα (Brenista) είναι σλάβικο και ειναι σύνθεση της λέξης Bres και του -ιστα σλάβικο επίθεμα που συναντάμε στά περισσότερα σλάβικα ονόματα στην περιοχή μας.
 Για παράδειγμα αναφέρω την σημερινή ονομασία Γραμμενίτσα που παραμμένει, Νησίστα, η σημερινό ονομα της Ροδαυγής, Αβαρίτσα,"σύνορο" που υπάρχει και λέγεται σήμερα μεταξύ Κορφοβουνίου-Πιστιανών.
 Έχουμε λοιπόν το όνομα Bres που άν το αναλύσουμε μας παραπέμπει σέ μέρος, τόπο λασπώδες,πηλός,λάσπη.Θα μού πείτε τώρα που είναι η λάσπη ή το λασπώδες εδαφος στό ορεινό χωριό Μπρένιστα.
 Η αποψή μου είναι όταν ήρθαν οι σλάβοι στήν περιοχή μας βρήκαν στό χωριό μας τά εργαστήρια και τούς φούρνους όπου έψηναν τά εκατοντάδες μικρά τούβλα,κεραμίδια που τροφοδοτούσαν για την κατασκευή,τό χτίσιμο αρχαίων πόλεων,κάστρων στήν ευρύτερη περιοχή μας.
 Η περιοχή τού χωριού μας που είχε το καλύτερο κοκκινόχωμα για την παραπάνω περίπτωση ήταν στον Προφήτη Ηλία όπου όταν έγινε η πρώτη διάνοιξη του δρόμου και η διαμόρφωση του χώρου γυρω απο το εξωκλήσι βρέθηκαν πολλά κεραμίδια και τούβλα.Αλλη μια γνωστή και σήμερα θέση ως κεραμίδια ειναι στα Ρουμάνια,όπου κι εκει οι αγρότες όταν όργωναν με το αλέτρι έβρισκαν κεραμίδια και μικρά τούβλα.
 Η έρευνα συνεχίζεται πάντα και βλέπω την περίπτωση που αναφέρει ο Κώστας πολύ ενδιαφέρουσα γιά παραπέρα σχετική μελέτη γύρω απο τό όνομα αυτό.
 Υπάρχουν πολλές  εικασίες από ότι έχω διαβάσει ότι η αρχαία Νικόπολη έχει χτιστεί με υλικά από την περιοχή μας.Θα πρέπει να σας θυμίσω ότι ο Άραχθος ποταμός ήταν πλωτός μέχρι και την περιοχή της σημερινής Μητρόπολης Άρτας κι έτσι υπήρχε η δυνατότητα μεταφοράς των υλικών για τό χτίσιμο των αρχαίων πόλεων.
 Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες που δεν μπορούν να διασταυρωθούν ότι στήν περιοχή που βρίσκεται σήμερα κάτω από τον κεντρικό δρόμο,πρός τον Αγιο Νικόλαο,τα ερείπεια της Ζωοδόχου Πηγής,το σπίτι της Παναγιώτας Αποστόλου και πρός το σπίτι του γνωστού Μαντζαβίνα που ήταν απο τους πρώτους που έμειναν εδώ,υπήρχε μικρός οικισμός με όμορφα μικρά σπίτια πετρόκτιστα,αλλά και όμορφα σοκάκια,στενοί δρόμοι,είχε δε μάλλον σύνδεση, διέξοδο πρός το ναό του Αγίου Νικολάου,μοναστήρι πολύ παλαιά όπου κατέφυγε κατατρεγμένη και η Αγία Θεοδώρα πολιούχος της Άρτας.
 Υπάρχουν αρκετά πιστεύω ιστορικά στοιχεία για τό χωριό μας διάσπαρτα που δέν βρίσκουμε δυστυχώς γραπτές μαρτυρίες για να πούμε ότι πραγματικά εδώ υπήρχε αυτός ο οικισμός ή έγιναν αυτές οι μάχες,εδώ ήταν η τάδε εκκλησία,εδώ γιά παράδειγμα οπως γνωρίζουμε υπήρχε η θέση Μπαρπέρνια και γίνονταν η μεγαλύτερη ζωοπανήγυρη στήν περιοχή τού χωριού.
 Εκεί υπήρχε λένε και ο ναός του Αι Γιάννη του ριγανά,ερείπια λιγοστά υπάρχουν σήμερα,μόνο πέτρες,δυστυχώς όμως πάλι δέν υπάρχουν κάποιες ιστορικές γραπτές μαρτυρίες για να γνωρίζουμε περισσότερα.
 Αυτά τά λίγα για σήμερα με αφορμή το πρώτο βιβλίο που κυκλοφόρησε για τό χωριό μας και που πρέπει νά τύχει την πρέπουσα συμπαράσταση προώθησης απο τον τοπικό Μορφωτικό Σύλλογο και τήν τοπική κοινότητα Κορφοβουνίου.