Γιορτάζει ο Άγιος Χριστόφορος Κορφοβουνίου

 Τό Σάββατο 9 Μαίου γιορτάζει ο Άγιος Χριστόφορος που βρίσκεται στόν Έλατο Κορφοβουνίου Άρτας.

 Νά αναφέρω ενημερωτικά δύο λόγια για την ζωή του Αγίου Χριστοφόρου του Μεγαλομάρτυρα ή Επίμαχου.

 Η παράδοση λέει πως έζησε και μαρτύρησε στα χρόνια του Ρωμαίου αυτοκράτορα Δεκίου ( 249-251 μ.Χ.).

Στη διάρκεια ενός πολέμου συνελήφθη αιχμάλωτος μαζί με άλλους στρατιώτες και μεταφέρθηκε στην Αντιόχεια όπου βαπτίστηκε από τον εκεί επίσκοπο, ιερομάρτυρα Βαβύλα.
 Πήρε τότε το όνομα Xριστόφορος (ή Χριστοφόρος) εγκαταλείποντας το προηγούμενο όνομά του που ήταν Ρέπροβος.

 Κατά την παράδοση του ελληνικού λαού ο Άγιος Χριστοφόρος θεωρείται προστάτης των χωραφιών και των αμπελιών από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και ιδιαίτερα από την πτώση χαλαζιού.Στους νεώτερους χρόνους, άρχισε να θεωρείται προστάτης των αυτοκινητιστών, των οδοιπόρων και του Σώματος Εφοδιασμού-Μεταφορών του στρατού, ενώ είναι και ο πολιούχος της πόλης του Αγρινίου.

  Ο Άγιος Χριστοφόρος παρουσιάζεται σε εικόνες με μορφή γίγαντα να περνά τον Χριστό ως μικρό παιδί στους ώμους του, από την μία όχθη ενός χειμάρρου στην άλλη. Ο μύθος αναφέρει ότι περνούσε τους οδοιπόρους από τον χείμαρρο, αφού δεν υπήρχε γέφυρα και έτσι έγινε προστάτης τους. Όταν πέρασε και τον Χριστό πήρε το όνομα του Χριστόφορος («Χριστόν φέρει»), μια άλλη εκδοχή για την προέλευση του ονόματός του.

 Στόν Έλατο Κορφοβουνίου κοντά στο παλαιό σχολείο πάμε δεξιά σήμερα ακολουθώντας τόν παλαιό δρόμο για τα ορεινά χωριά,εκεί κάπου μετά από λίγα μέτρα θά βρούμε αριστερά μας το Ναό του Αγίου Χριστοφόρου.

 Σήμερα το εξωκκλήσι αυτό δέν θυμίζει τίποτα απο την παλαιά μικρή πετρόκτιστη εκκλησία με πλάκες σκεπασμένη.

 Ήταν ένας Ναός μονόκλιτος,ρυθμού Βασιλικής,με μικρό δάπεδο μπροστά και υπερυψωμένο γυναικωνίτη πίσω.

 Τα τελευταία χρόνια έγιναν αρκετές μετατροπές,όπως αλλάχτηκε η σκεπή σε κεραμίδι,έγινε πανωσήκωμα του Ναού,σκαλοπάτια,υπόστεγο,περίβολος με πέτρες και ένα μικρό όμορφο καμπαναριό γιά την καμπάνα του.

 Η Ναός βρίσκεται μέσα σέ μια αρκετά μεγάλη έκταση,μετόχια με πυκνή βλάστηση και μεγάλα αιωνόβια πουρνάρια.Εδώ λένε οι παλαιότεροι γέροντες υπήρχε μοναστήρι με  αρκετή κίνηση γιατί βρισκόταν πάνω στήν διάβα όλων  όσων κατέβαιναν στήν πόλη της Άρτας καί ανέβαιναν ξανά γιά τά ορεινά με τά ζώα τους φορτωμένα τοπικά προιόντα που πήγαιναν να πουλήσουν στήν μεγάλη αγορά της πόλης.

 Εδώ λένε πάλι ότι υπήρχε δίπλα απο τό μοναστήρι μεγάλο χάνι,χαγιάτι για να δένουν τά ζώα τους μέσα τό βράδυ,να τά ταίζουν και νά τά ποτίζουν.

 Ακούγεται ότι υπήρχε και κάποιο μικρό πανδοχείο για τούς διαβάτες μιά και ο δρόμος ήταν μακρύς και χρειαζόταν μέρες για νά πάνε στήν πόλη και νά επιστρέψουν ξανά στά χωριά τους με τά λιγοστά ψώνια που έκαναν όπως καφέ,ζάχαρη και αλάτι.

 Γραπτά κείμενα που να μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ήταν εκεί πραγματικά ένα μοναστήρι και πανδοχείο με χάνι για τούς διαβάτες,τους αγωγιάτες με τά ζώα τους δέν υπάρχουν δυστυχώς από όσα εγώ γνωρίζω σήμερα.

 Στό χώρο αυτό γινόταν πολύ παλαιά μεγάλο καγκελάρι,πανηγύρια μέ ορχήστρες,αξέχαστα γλέντια μέ χορούς και μεγάλα φαγοπότια με ντόπια ψητά από τό χωριό μας.
 Σήμερα τό όμορφο αυτό εξωκκλήσι χρειάζεται αρκετή δουλειά εξωτερικά,όπως βάψιμο των τοίχων,βάψιμο των μεταλλικών στύλων από το υπόστεγο,φρεσκάρισμα στα χρώματα της πόρτας,τά παράθυρα,να φυτευτούν μερικά ακόμη δένδρα στό γύρω προαύλιο χώρο,αλλά  και το καμπαναριό πρέπει να συντηρηθεί κάποια στιγμή και νά φύγουν οι προβολείς που τόσο εύκολα βρήκαν λύση και τούς τοποθέτησαν εκεί.
 Τά έσοδα του Ναού είναι λιγοστά μιά και λειτουργεί όπως ξέρουμε δύο με τρείς φορές τό χρόνο.Μπορεί να ξεκινήσει μιά πρωτοβουλία,προσπάθεια για την συγκέντρωση χρημάτων από μία ερανική επιτροπή, αλλά και μέ εθελοντική εργασία από όσους θέλουν να προσφέρουν έτσι ώστε αυτός ο Ναός του Αγίου Χριστοφόρου  να γίνει τό όμορφο εξωκκλήσι στον οικισμό τού Ελάτου.