Το Κορφοβούνι εορτάζει και προσκυνάει την Αγία Θεοδώρα στίς 11 Μαρτίου κάθε χρόνο.

Ο Μιχαήλ Β’ γνωρίζει τη νεαρή Θεοδώρα, εντυπωσιάζεται από το κάλλος και το χαρακτήρα της και τη ζητάει σε γάμο. Μετά από λίγο παντρεύονται και τη φέρνει στην Άρτα όπου και την ανεβάζει στο θρόνο του Δεσποτάτου.
Οι δύο αυτοί άνθρωποι ήταν εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες μεταξύ τους. Όσο ενάρετη και αφοσιωμένη στα θεία είναι η Θεοδώρα τόσο αποκλίνει προς τις σαρκικές απολαύσεις και τις διασκεδάσεις ο Μιχαήλ. Η Θεοδώρα δεν μπορεί να ακολουθήσει τους ρυθμούς της κοσμικής ζωή του Μιχαήλ και το ρήγμα βαθαίνει ανάμεσα στο αντρόγυνο.
Τότε, όπως συμβαίνει και τώρα και μάλλον θα συμβαίνει πάντα, ένα τρίτο πρόσωπο μπαίνει ανάμεσα τους. Πρόκειται για την Αρτινή αρχόντισσα Γαγγρινή την οποία ο Μιχαήλ εγκαθιστά στο παλάτι και ανεβάζει στο θρόνο του δεσποτάτου, αποκτώντας μάλιστα μαζί της δύο νόθους γιους. Ταπεινωμένη η Θεοδώρα εγκαταλείπει τη βασιλική αυλή στα χέρια της βασιλικής ερωμένης και καταφεύγει στα ορεινά της Άρτας.


Παρά τις δοκιμασίες και τις κακουχίες ποτέ δεν έχασε την πίστη της στο Θεό. Μετά από πέντε χρόνια περιπλανήσεων την Θεοδώρα λυπήθηκε και περιμάζεψε ένας ιερέας από την Πρένιστα, το σημερινό Κορφοβούνι, ένα ορεινό χωριό της Άρτας.
Σήμερα εκεί που βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Νικολάου & της Αγίας Θεοδώρας,υπάρχει μονοπάτι που κατεβαίνει κάτω χαμηλά όπου βρίσκεται απο τήν φύση λαξευμένη πέτρα (γνωστή ως ή κούνια τής Αγίας Θεοδώρας) όπου η Αγία κοίμιζε το νεογέννητο γιο της Νικηφόρο την περίοδο που είχε φύγει από την Άρτα και γυρνούσε στα ορεινά χωριά της Άρτας και μόνιασε στό τότε μοναστήρι.
Ο χώρος αυτός δεν έχει αναδειχτεί δυστυχώς μέχρι σήμερα,όπως του αξίζει ώστε να αποτελεί έναν θρησκευτικά πραγματικά όμορφο χώρο προσκυνήματος για όλους τους επισκέπτες.
Στην πέτρα αυτή όταν ήταν ακόμη πάνω δίπλα στην εκκλησία υπήρχε κτισμένο με μαύρη πέτρα εικονοστάσι,αλλά σήμερα κάτω συναντάμε ένα νεότερο,από τα έτοιμα εικονοστάσια που βρίσκει κανείς στήν αγορά.
Να τονιστεί εδώ οτι η πέτρα παρα το οτι κύλισε τό 1951 στον μεγάλο γκρεμό σταμάτησε στην θέση αυτή που την βρίσκουμε σήμερα με την λαξευτή κούνια πρός τον ουρανό.
Έχω ασχοληθεί ξανά με το θέμα αυτό και έχω αναφέρει τις δυνατότητες ανάδειξης του "μνημείου",προσκυνήματος και τού περιβάλλοντος χώρου της εκκλησίας.
Έχω αναφέρει ξανά για το μονοπάτι που περπάτησε η Αγία μαζί με τον ιερέα και κατοίκους του χωριού μας από τον Άγιο Νικόλαο (μοναστήρι την εποχή εκείνη) μέχρι και την βρύση της Δάφνης απέναντι από το γήπεδο για όσους δεν γνωρίζουν.
Στο σημείο αυτό λένε ιστορικές μαρτυρίες παρέλαβε την Αγία και τον υιό της συνοδεία που ήρθε απεσταλμένη από την πόλη της Άρτας γιά νά την παραλάβει,να την συνοδέψει και να την παραδώσει στον Μιχαήλ.


Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για μερικούς πού μέχρι που τώρα διετέλεσαν διοικούντες άρχοντες στο χωριό μας ή αργότερα στο δήμο μας.

Περιμένω από τον δήμο να κάνει πολλά περισσότερα σε συνεργασία με τους νέους που δείχνουν ενδιαφέρον,έχουν προτάσεις,αγνοώντας όλους τούς εδώ "έξυπνους" που εσκεμμένα παρεμποδίζουν νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τα κοινά του χωριού μας, αλλά και γιατί οι μέχρι τώρα τοπικοί μας άρχοντες δεν μας απέδειξαν μέ έργα το ενδιαφέρον τους σχετικά με το προηγούμενο θέμα ή έχουν υλοποιήσει κάποιο άλλο σχετικό πρόγραμμα ανάπτυξης της Ε.Ε στο χωριό μας.
Στοιχεία απο τις ιστοσελίδες:
www.artainfo.gr
http://el.wikipedia.org/wiki